Dolgelukkig met kapstokken!

Week 3: 25/02 – 1/03 Maandag Vandaag gingen Elise en ik onze eerste echte lesdag tegemoet. Eenmaal aangekomen op school kwam mijn mentor op me aflopen. Hij vertelde me dat er een wijziging was gebeurd. Vandaag stonden er allemaal herhalingslessen op de planning omdat morgen blijkbaar de examens beginnen. Hij vertelde me dat hij de lessen wilde geven, omdat hij weet waar er nog moeilijkheden liggen. Ik was toch een beetje teleurgesteld, dus ik stelde voor om co-teaching te doen. Dit vond hij een goed idee en we bekeken samen de les. Het viel me op dat de leerlingen alles goed begrepen, maar de kennis van optellen tot 10 nog niet geautomatiseerd is en er zo nog veel fouten gemaakt worden.

In de speeltijd werd ik verwend met banaan, skones en overheerlijke (veel te gesuikerde) thee. Toen de leerlingen bezig waren, ging de leerkracht naast Junious zitten. Dit is een leerling die zijn armen en benen niet gecontroleerd kan bewegen. De leerkracht hield zich heel lang bezig met de leerling. Het was hartverwarmend om te zien hoe goed de leerkracht met hem omging. Hij maakte samen met Junious oefeningen. Junious zegt voor en de leerkracht schrijft het op. Er was zeker ook plaats voor een grapje. (ICOM 2.2, ICOM 4.4)

Dinsdag Ik zou enorm graag beginnen met lesgeven. Ik heb enorm veel ideetjes en sta te popelen om deze uit te proberen. Door de examens kan ik pas vrijdag beginnen met lesgeven. Toen ik eenmaal op school aankwam kreeg ik te horen dat de examens nog een dag waren opgeschoven. De examenplanning is hier enorm onduidelijk en verandert constant, op deze manier kunnen de leerkrachten hun les heel moeilijk voorbereiden.

Er stonden enkele herhalingslessen op de planning bij Hamadi. Ik participeerde en hielp met verbeteren. De herhalingslessen zelf vond ik enorm saai. Een oefening op het bord en een leerling die deze komt oplossen. De andere leerlingen zaten wat te draaien. Ik vond ook dat sommige dingen op een heel moeilijke manier worden aanbracht, maar dit komt waarschijnlijk omdat ik het op een andere manier geleerd heb. Wel vond ik de dansjes die ze deden voordat de les begon heel leuk!

In de speeltijd zag ik een leerling meegesleurd worden door een leerkracht in the office van de headteacher. Ik kon alles zien wat er in the office gebeurde. Toen ik oogcontact maakte met de leerkracht in kwestie, verplaatste ze de leerling naar een lokaal waar ik niks kon zien. Hamadi stond naast mij op het moment dat het gebeurde. Hij ging navragen wat er was gebeurd. Hij vertelde mij dat de leerling Swahili had gesproken op de speelplaats en dat dit altijd bestraft wordt. Volgens hem hadden ze de leerling niet geslagen. Als straf moet de leerling enkele dagen rondlopen met een bord om zijn nek waarop staat: ‘Speak English’. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik erger vindt. Hamadi staat altijd open voor een gesprek dus ik vertelde hem dat de leerkrachten hier een slecht voorbeeld geven door zelf Swahili te spreken tegen elkaar, als er leerlingen bij zijn. Hij begreep mijn standpunt.

Ik keerde vroegtijdig terug naar de klas, waar ik de assistent een leerling zag slaan met de stok. Ze keek me aan en stopte de stok meteen weg. Dit was voor mij eventjes de druppel en ging terug naar buiten. Ik doe mijn best om het een plaats te geven en het in deze cultuur te zien, maar hoeveel keer ik het ook zal zien, ik weet dat het me zal blijven raken. Wat volgens mij ook wel normaal is. Ik kon het naast me neerleggen en de dag ging verder. (ICOM 2.6, ICOM 2.9, ICOM 4.8)

Woensdag: Vandaag gingen de examens van start in mijn school. Ik hielp met toezicht houden. Ik ging langs bij alle klassen. Het viel me op dat de examens van een veel moeilijker niveau zijn, dan die in België. Plots kwam Hamadi mij halen. Hij zei dat de directeur ergens buiten de school was en dat er mij iemand naar hem ging brengen. Ik vond dit een beetje vreemd en uitte mijn bezorgdheid. Hamadi stelde mij gerust en ik ging mee met de buschauffeur. Hij bracht me naar een plaats naast de school. Vandaag kwamen er vrijwillige dierenartsen en andere mensen om straathonden te steriliseren/castreren en om ze vaccinaties te geven. Onze directeur redde een hondje en wilde deze ook laten castreren en vaccineren. We leerden heel wat nieuwe mensen kennen vanuit Engeland en Duitsland. Het was enorm mooi om te zien wat deze mensen verwezenlijken. Daarna aten we nog iets samen met de medewerkers in onze vaste stek waar we vaak frietjes met ei eten. Eenmaal terug op school, hadden we een afspraak met de timmerman voor ons project. We legden uit waar de planken voor de kapstokken moesten komen. Hij zal vanavond gaten in het beton boren en dan kunnen wij morgen ons eerste project afwerken.

(ICOM 3.4, ICOM 5.4)

Donderdag: Ik ben vandaag weer meerdere malen in contact gekomen met de stok. Het ging niet over zomaar een klein tikje, maar flinke slagen. Eigenlijk heb ik het er helemaal mee gehad. In tegenstelling tot de vorige keer kon ik nu wel zeggen dat ik dit niet wilde zien. Ik ging opnieuw naar de directeur en maakte op een vriendelijke, maar duidelijk manier weer dat ik dit echt niet meer wil en kan zien. Hij vertelde me dat hij de leerkrachten er al had op gewezen, duidelijk met weinig succes. Hij stelde voor dat we de volgende keer samen de leerkrachten erover aanspreken. Ik weet dat ze dit niet zullen stoppen voor ons, maar ik vind wel dat ze moeten proberen om het op een discrete manier te doen, zodat wij er niet mee geconfronteerd worden. De rest van de dag verliep wel heel goed. We werkten ons eerste project af. Onze vingers zitten vol met blaren, maar de kapstokken hangen er allemaal. De leerlingen en leerkrachten waren zo enthousiast en we zagen dat alle boekentassen er meteen aanhingen. Nog nooit zagen wij kinderen zo blij met kapstokken. We zullen de volgende dagen opvolgen of ze gebruikt worden. ’s Avonds gingen we iets gaan eten in ViaVia café.

(ICOM 4.3, ICOM 4.8)

Vrijdag: Na een woelige nacht met heel veel buikpijn, lag mijn maaginhoud er ’s ochtends eindelijk uit. Toen Elise ook enkele bezoekjes had gebracht aan het toilet beslisten we om vandaag thuis te blijven en uit te rusten. We vonden dit beide heel jammer, want vandaag gingen we normaal van start met ons 2de project. Dit zullen we dus een weekje moeten uitstellen.

Oepsie poepsies van de week: - De hele dag door thee willen drinken, terwijl je in België niet eens graag thee drinkt. - Meer dan 3 skones (broodjes) eten in de pauze.

- Iedereen die 'oh sorry' zegt als je jezelf pijn doet. - Scheetjes moeten laten, omdat je zoveel bonen eet. - De hele dag door met Afrikaanse liedjes in je hoofd zitten. - Blaren hebben op je vingers. - Stokken weggooien door het raam, omdat je ze niet wilt in je klas. - Elke dag minstens 2 leerkrachten zien slapen.