top of page
africa.jpg

Professionele blog

Welkom bij mijn professionele blog. Hier kun je lezen hoe mijn Tanzaniaans leven eruitziet, hoe het lesgeven verloopt en wat ik allemaal meemaak. Deze blog moet ik maken voor school, dus de focus zal wel wat liggen op mijn internationale competenties en hoe ik hierin groei. Ik probeer om wekelijks een update te geven over mijn avonturen. (Als het internet hier wat wilt meewerken, natuurlijk). Onder de categorie school kun je per week mijn belevenissen vinden op schoolvlak. Onder de categorie vrije tijd kun je per dag lezen wat ik in de weekends en vakanties allemaal meemaak . Veel leesplezier!

“Don’t run towards the catcher!"

  • Marie
  • 9 apr 2019
  • 6 minuten om te lezen

Week 8: 01/04 – 05/04

Maandag 01/04: Vandaag was mijn eerste dag in class 3. Ik had hier nog niet goed kunnen observeren, dus besloot een voormiddag co-teaching te doen. Ik zag meteen hele grote verschillen. Er wordt gewerkt met vakleerkrachten en niet met een vaste klasleerkracht als in class 2. Dit is een groot verschil met België, waar wij klasleerkrachten hebben tot het 6de leerjaar. (IC 5.3) De leerlingen schrijven ook voor het eerst met balpen in plaats van potlood. In de namiddag stond onze 4de intervisie op de planning. Het was een redelijk confronterende intervisie. Enkele leerkrachten gaven aan dat ze niet zo gelukkig zijn met hun job. Ze zeiden dat er constant druk op hun schouders ligt en wat ze ook doen, het nooit goed genoeg is. Hierdoor hangt er volgens hen heel vaak een negatieve sfeer in de lucht. Ze vertelden dat er altijd een enorme berg met verbeterwerk is. Eerlijk gezegd heb ik dit de laatste dagen ook wel gemerkt. Één leerkracht vertelde dat ze enorm graag didactisch materiaal zou maken, maar hier gewoon de tijd niet voor vind. Daarbovenop gaven ze toe dat hun loon niet het beste op de markt is. Het was echt een heel goed gesprek en we vonden het heel fijn dat de leerkrachten dit met ons wilden delen. We probeerden op een gepaste manier te reageren door begrip te tonen en deden ook enkele voorstellen om de sfeer wat positiever te maken. (IC 2.7) We deden zelf een voorstel om een toffe teambuilding te doen en hier reageerden ze heel positief op.


Dinsdag 02/04: Vandaag had ik naast al mijn supertoffe dagen een minder goeie dag. Het was de eerste dag in class 3. Ik begon in class 3a met spelling. Het was een leuke les en de leerlingen begrepen alles heel goed. Alleen waren de leerlingen nog helemaal niet klaar met de oefeningen als de leerkracht voor de volgende les aankwam. Daarna moest ik dezelfde les aan class 3b geven. Ik liet een heel stuk van mijn instructie vallen, maar toch waren de meeste leerlingen nog niet klaar op het einde. Ik was een beetje ontmoedigd. De leerlingen hebben zoveel tijd nodig om alle oefeningen over te schrijven dat er weinig tijd is voor iets anders. Om het mogelijk te maken om de leerlingen de oefeningen te laten afwerken, zouden ze meteen aan het begin van de les met de oefeningen moeten beginnen. Ik heb het gevoel dat ik nooit een instructie of iets anders zal kunnen geven. Ik stel mezelf hierbij de vraag of ik hier dan wel iets nuttigs kan inbrengen. Ik had hierover ook een gesprek met de leerkracht, die me helaas enkel kon vertellen dat dit nu eenmaal het systeem is. Hier heb ik begrip voor, maar ik vind het wel jammer. (IC 2.4) Eenmaal thuis kon ik dit beter relativeren. Ik ben niet van plan om het op te geven. Ik geloof dat het me moet lukken om op een korte tijd een leuke en leerrijke instructie te geven. (IC 4.3)



Woensdag 03/04: Vandaag stonden er opnieuw examens op de planning. Ik hielp met toezicht houden. Toen mijn toezicht voorbij was liep ik rond om alle examens van de verschillende klassen te zien. In sommige klassen was er geen leerkracht. Tot mijn verbazing was het enorm stil in deze klassen en werden er geen antwoorden door gefluisterd. Een leerkracht vertelde mij dat dit komt door de concurrentie tussen de leerlingen. Ze willen allemaal de beste zijn en willen daarom de juiste antwoorden voor zichtzelf houden. Dit is iets dat volgens mij niet in België zou gebeuren. Ik heb zelfs al tijdens mijn stage te maken gehad met afkijken, terwijl er een leerkracht aanwezig was. (IC 2.5)



Donderdag 4/04: Vandaag bezochten we samen met Eunice de Mount Meru school. Deze school is een school die zich specialiseert in dove kinderen. Hierbij hebben ze veel hulp van enkele mensen uit Finland. Het was heel interessant om deze school te bezoeken. Zo leerden we ook wat gebarentaal. We leerden enkele zinnetjes, zoals: hallo hoe gaat het, leuk je te ontmoeten, Wat is je naam, danku,… We leerden de letters van onze naam zeggen en de kinderen gaven ons zelf allemaal een eigen gebarenteken om onze naam te zeggen. We zagen dat de school heel wat materiaal had. Ze hadden een projector, verschillende laptops, boeken en ook veel didactisch materiaal. Er was ook één meisje die een visuele beperking had. Voor haar was er een typmachine die braille kon ontwikkelen. Naast al deze goeie dingen is er ook een fantastisch team! We zagen enorm veel leerkrachten didactisch materiaal maken. Wat ons ook opviel is dat er in deze school speeltijd was. Iets wat ze in onze scholen niet echt kennen. Het was heel leuk om deze school te bezoeken. Ik had het gevoel dat deze school al iets meer aansloot bij onze Westerse scholen. Naast deze speciale afdeling voor doven, hadden ze ook een ‘gewone’ school. Deze 2 afdelingen bevonden zich in hetzelfde domein. België die normaal aparte scholen heeft voor buitengewoon onderwijs wil ook iets gelijkaardigs creëren met het M-decreet. (IC 5.1) Er is wel een duidelijk verschil. België wil deze kinderen integreren in de gewone klassen. Alhoewel ik grootse twijfels heb bij het M-decreet, vind ik dit systeem hier wel heel goed uitgewerkt. Ook op de speelplaats zagen we de 2 verschillende afdelingen harmonieus samenspelen. (IC 3.2)



Vrijdag 05/05: Vandaag was de tweede dag van ons project. We begonnen opnieuw in de kleuterklassen met het ochtenddansen. De kinderen zijn al iets beter weg met de danspasjes. Daarna was klas 1 aan de beurt. We speelden 1,2,3 piano. Dit verliep heel goed. Daarna namen we klas 4 voor onze rekening. Met hen speelden we teamball en ball catcher. Het was al namiddag en de leerlingen waren drukker dan normaal. Het lukte om ze te bedaren en het lukte goed om het spel te spelen. We moesten wel telkens enorm veel energie steken om de spelen uit te leggen. Simpele dingen begrijpen ze niet meteen omdat ze deze spelen niet gewend zijn. Zo wilden de kinderen bij tikkertje aangetikt worden en liepen ze naar de tikker toe in plaats van er van weg te lopen, wat een enorm grappig scenario veroorzaakte. In team spelen is nog moeilijk, ze willen vooral zelf de bal. Dit is iets wat je in België ook zou terugvinden aan die leeftijd. (IC 5.1) We ergerden ons wel enorm aan de kinderen van de andere klassen die vervelend kwamen doen. Op een bepaald moment was het de druppel. We stuurden enkele leerlingen van andere klassen voor de 20ste keer terug naar hun klas. Deze keer liep Elise mee naar de klas. De leerlingen waren over stoelen en tafels aan het springen. Er was geen leerkracht te bespeuren. In de klas daarnaast ook niet en uiteindelijk was er in bijna geen enkele klas een leerkracht. Na schooltijd gingen we naar de headteacher, niet om te klikken, maar om dit even te bevragen. Hij vertelde dat de leerkracht ten alle tijde in zijn of haar klas moet blijven. Hijzelf en de directeur waren de hele namiddag afwezig. Dit was volgens hem de oorzaak waarom alle leerkrachten in de staffroom zaten. Hij zal dit maandag nog eens duidelijk aan de leerkrachten zeggen. Dit laatste vind ik iets minder leuk. Ik wil niet dat de leerkrachten denken dat wij hen zwart willen maken. Ook met teacher Stella had ik het er even over. Zij vertelde dat het na de examens altijd heel erg druk is om alles te kunnen verbeteren binnen de tijd die de directeur opstelt. Leerkrachten kiezen er dus voor om in de staffroom te verbeteren, omdat ze zich hier beter kunnen concentreren. Volgens haar is fouten maken bij het verbeteren van examens hier heel erg. Ik kreeg dus 2 verschillende verhalen te horen. Ikzelf denk dat de oorzaak bij een combinatie van beide ligt. (IC 2.9)


Oepsie poepsies van de week: - ‘You look smart!’ Wil niet zeggen dat je er slim uitziet, maar mooi. Dat verklaart een hele hoop! - Kinderen lopen naar de tikker toe in plaats van het omgekeerde. - Dove kinderen die erg lachen met je gebrekkige gebarentaal. - Elke week wel een keer horen: “Where have you bought your hair?” Ja, mensen kopen hier hun haar. Bijna niemand zijn haar is hier natuurlijk.

Comments


bottom of page