Kerk? Nee! Feestzaal!

Week 0: vrijdag 08/02.

Vandaag was de eerste observatiedag in mijn stageschool. Elise en ik vertrokken met de DalaDala richting onze school. We moesten nog een heel stuk wandelen, voor we bij de school aankwamen. Eenmaal aangekomen begroette onze directeur Henry ons. Een heel vriendelijke, slimme en toekomstgerichte man.

Elise en ik gingen samen naar alle klassen observeren. In het kleuter is er enorm veel werk aan de winkel. De kinderen zitten allemaal aan een bankje met de boekentas op hun rug. Er worden al letters een cijfers aangeleerd terwijl dit bij ons pas in het eerste leerjaar begint. De leerkracht zegt vooral voor en de leerlingen zeggen na. Of de leerlingen echt begrijpen wat ze zeggen is nog een mysterie.

De leerkrachten in het kleuter hadden ook allemaal een stok in hun hand. Deze hebben ze niet gebruikt, maar dit komt vooral door onze aanwezigheid denk ik.

In het lager is het lesgeven al een stuk beter. Ik heb enkele goeie lessen gezien. Toen ik in het boek keek waarin de leerkracht zijn les voorbereidt, stelde ik vast dat hij enkel voor vandaag had voorbereid. Dit was dus vooral omdat hij wist dat wij op bezoek kwamen.

We stelden ook vast dat het niveau van de leerstof hier veel hoger ligt dan in België. Toen ik hierover met een leerkracht in gesprek ging, vertelde hij dat dit komt door het curriculum van Tanzania. Ik vertelde hem over mijn bedenking of de leerlingen dan wel de leerstof begrijpen. Hij deelde deze bedenking.

Wat mij ook opviel is dat de leerkracht een hele boel dingen op het bord schrijft, dat de leerlingen gewoon moeten overschrijven in hun schrift en terwijl verdwijnt de leerkracht uit de klas voor tientallen minuten.

In de middag kregen we ‘Pilau’ om te eten. Je kunt zelf een oordeel velgen over de smaak als je kijkt naar de foto (en naar mijn gezicht op de foto).

In de namiddag was er een vergadering met alle leerkrachten en medewerkers van de school. Hierin stelde de directeur ons aan iedereen voor. Over hoe hij ons voorstelde heb ik wel enkele bedenkingen. Hij gaf ons en ik denk ook de andere leerkrachten de indruk dat alle leerkrachten naar ons moeten luisteren en dat wij komen om alles beter te maken en de fouten van iedere leerkracht te verbeteren. Terwijl wij liever samen willen werken met de leerkrachten om te leren van elkaar.

Toen de school gedaan was vertrokken we weer naar huis. We passeerden aan een kerk en gingen even binnen. WAW! Wat een feest! Iedereen staat te dansen en te zingen op fantastische muziek. Het was in één woord gewoon geweldig. We komen hier zeker terug!

Oepsie poepsies van de dag:

- Vragen hoe je het toilet moet gebruiken, omdat je niet weet hoe het werkt.

- Zeggen dat je genoeg hebt, terwijl je het echt niet lekker vindt.

- "Yes" antwoorden als je niets begrijpt van hun Engels.

- Helemaal los gaan in een kerk.